Op 31 december 2019 liep ik de deur uit bij Stater, de laatste dag van een dienstverband van net meer dan 5 jaar. Ik had gemengde gevoelens; enerzijds een brok in mijn keel en anderzijds vlinders in mijn buik. Het gekste is dat deze stap ook niet echt gepland was. Ik had niet zoiets van, “over 5 jaar ga ik op zoek naar een nieuwe baan”. Ik ben (was?) meer iemand van: als ik het naar mijn zin heb en het werk leuk (en uitdagend) is, dan speelt tijd geen rol.
Eigenlijk begint dit verhaal 14 jaar terug … Ik werkte bij Worldpay met een paar leuke DBA collega’s. Kon het goed vinden met ze, en zelfs na de tijd bij Worldpay onderhielden wij contact. Van tijd tot tijd belden Martijn en ik met elkaar, of wij deden een bakkie ergens in de buurt. Gewoon bijpraten, waar zijn wij mee bezig, wat zien wij om ons heen gebeuren, waar gaan we heen. Martijn vertelde mij over het bedrijf dat hij heeft opgezet en ergens wilde ik daar op termijn ook deel van zijn.
Eind 2019 kreeg ik een appje van Martijn of ik tijd en interesse had om op de zaak langs te gaan, en kennis te maken met Gerard en Edco, de twee andere oprichters. Een kop koffie kan altijd natuurlijk Het was een meer dan leuk gesprek en kort daarna belde Martijn of wij nogmaals konden ontmoeten. Zo is de bal gaan rollen en besloot ik om de grote stap te nemen om een bedrijf met 1000 medewerkers te verlaten en naar een bedrijf te gaan met een fractie van het aantal medewerkers.
“Ik ben in een stroomversnelling terechtgekomen – snel leren, veel tot mij nemen. Iedere dag iets nieuws. Dit geeft voldoening, energie – en aan de eind van de week voel ik ook dat ik toe ben aan weekend.”
Zo ben ik officieel op 1 januari 2020 gestart bij OptimaData. Echt anders dan bij een groot bedrijf. Het was even ‘wennen’ aan de vrijheid – “geef aan wat voor laptop jij wil hebben”, “Geen Windows, geen punt” – maar voor mij een verademing. Zelf in control, zelf kiezen en op de koop toe, 2 ex-Worldpay collega’s die nu weer directe collega’s zijn geworden.
Ik was vice-voorzitter van de OR bij de vorige werkgever en het werk bij de OR vond ik super. Geweldig om op alle vlakken te schakelen. Die ervaring komt nu goed van pas omdat ik nu vaak met klanten en prospects moet overleggen. Klantvragen beantwoorden, klanten adviseren en met klanten meedenken over passende oplossingen. Zicht krijgen op “The big picture”, de vraag achter de vraag. Voor mij als techneut blijft dit een uitdaging om niet direct in alle kleine technisch details te treden, maar eerst overzicht te krijgen.
Ik kreeg vaak de vraag of ik dit niet eng vond om op mijn leeftijd – ik ben immers een vijftig-plusser – van baan te veranderen. Natuurlijk was dit eng maar minder eng dan het gevoel van niet echt in control zijn van mijn eigen toekomst. Ik hoorde ook vaak over zekerheid, en de onzekerheid van een nieuw baan. Voor mij was de zekerheid ook maar een schijnzekerheid, niks meer dan een opzegtermijn.
Mijn vorige werkgever heeft een grote cloud ambitie, om een substantieel deel van haar systemen naar de cloud te brengen en zij zijn er heel langzaam stap voor stap mee aan het starten. Hier ben ik bijna alleen maar in de wolken, bij wijze van spreken. Ik ben in een stroomversnelling terechtgekomen – snel leren, veel tot mij nemen. Iedere dag iets nieuws. Dit geeft voldoening, energie – en aan de eind van de week voel ik ook dat ik toe ben aan een weekend.
Ik kan haast niet geloven dat wanneer ik dit nu schrijf, 6 weken na mijn start . Misschien komt het omdat ik mij zo op mijn plek voel hier. Als iemand mij vandaag zou vragen of ik dit weer zou doen, kan ik alleen maar met een volmondig “ja” antwoorden. Heb ik spijt? Ja, maar alleen omdat ik deze stap niet veel eerder heb gezet.
Tot slot, ik ben van klein naar groots gegaan…
